|
تمهیدات 
|
«شیطان ازکمینگاه خود سر برآورد وشما را به خود دعوت کرد ودید که چه زودسخنش را شنیدید...به گمان خودخواستید فتنه بر نخیزد وخونی نریزد،اما در آتش فتنه افتادید وآنچه کاشته بودید به باد دادید...شما کجا وفتنه خواباندن کجا؟دروغ می گویید وراهی جز راه حق می پویید وگرنه این کتاب خداست میان شما...جز این نیست که به تن آسایی خو کرده اید وبه سایه امن وخوشی رخت برده اید.از دین خسته و از جهاد در راه خدا نشسته...من آنچه شرط بلاغ است با شما گفتم،اما می دانم خوارید ودر چنگار زبونی گرفتار.چه کنم که دلم خونست وباز داشتن زبان شکایت،از طاقت برون...این لقمه گلوگیر بر شما ارزانی وننگ حق کشی وحقیقت پوشی بر شما جاودانی باد.»1 اینها سخنان فاطمه(س)،در قحطی مردان مسلمان و درشکایت از ظلم غاصبان خلافت است،هنگامی که خواص در سکوت فرو رفته اند؛ابتدای انحراف در دین آخرین فرستاده خدا... ابوسفیان،خواص جبهه باطل در این میانه به علی(ع) پیشنهاد شوریدن علیه اهالی سقیفه را می دهد،در حالی که از آن خشنود است و علی(ع)نه دنبال باطل است و نه از راه باطل خواهان رسیدن به حق. بعداز سقیفه انحراف بیشتر و معارف نبوی کمرنگتر شد.نامحرمان بادسیسه های گوناگون به بدنه نظام اسلامی وارد شدند؛ابوذر معترض بی عدالتی ها،تبعید ومعاویه بر تخت امارت شام. جامعه را چه شده بودکه در برابر منکراتی آشکار سکوت کرده بود؟دنیازدگی ورقابت های مادی خواص وعوام دنباله روی آنها...
پس از 25 سال،مردم تن به خلافت علی(ع)می دهند ونه دل به ولایتش،غدیر نیزسالها فراموش گشته...
خواصی که در رکاب پیامبر درجنگها شجاعانه مبارزه می کردند،این بار دربرابر وصی رسول خدا ایستاده اند وبه دنبال فتنه ها... یکی مال دنیا،دیگری فرزند ناخلف،آن یکی ساده لوحی وبی بصیرتی به دام سقوط کشاند وفتنه ای در برابر ولی امر زمان برپا کردند تا چون معاویه از آن بهره ها برد.آنقدر درجهالت پیش رفتند تا علی(ع)را مظلومانه درمحراب به شهادت رساندند. در زمان امام حسن(ع)نیزاوضاع خواص چندان تفاوتی ندارد،بی وفایی یاران کار را به جایی می رساندتا امام مجبوربه نوشیدن جام زهر صلح شود.10 سال لعن علی(ع)بر منابری که میمون ها از آن بالا می روند، شنیده می شود.حربه باطل همیشه این گونه بوده که حق را با«شایعه» و«هیاهو» به پایین کشیده وخود را با«تظاهر» بالا برده ومعاویه،پدر این نوع سیاست اسلام آمریکایی است وباز هم امامی در سال 50هـ مظلومانه شهیدمی شود. در زمان حسین(ع)نیز اوضاع به همین شکل است. وای از آن هنگام که اهل دین دنیازده شوند،در اعطای مسئولیت ها تسامح شود،منکرات کوچک شمرده شود و«سکوت»مرگبار در برابر بی عدالتی ها صورت گیردتا چنین احمقی امیر مسلمین! شود. «زمانی که اسلام گرفتار حاکمی چون یزید شد،بایدبا اسلام خداحافظی کرد»2 توطئه نفوذتدریجی،درحال تبدیل اسلام ناب به اسلام اموی است؛از اسلام تنها اسمی وظاهری در دست حکمرانان مانده، تاسال 60 هـ که یزیدفاسق خلیفه می شود واینجاست که نهضت حسینی در اعتراض به ولایت طاغوت آغازمی گردد. «برای اصلاح امور امت جدم قیام می کنم،می خواهم امربه معروف ونهی ازمنکر نمایم...»3 نایبان را در کوفه و مدینه همان منتظران! امام غریبانه به شهادت رساندند وهمچنین در عاشورای 61هـ امام(ع) ویارانش را... می بینی که«نقطه آغاز انحراف، فاصله گرفتن از ارزشها و آرمان هاست، «رفاه طلبی» و «تجمل گرایی» دو نشانه بزرگ واپس گرایی و رویکردی به ارزشهای جاهلی است که خواص جامعه را از رسالت حقیقی خویش دور ساخته، در حضیض ذلت فرو می برد»4 آری عاشورایی شدن مهم است اما عاشورایی ماندن و فانی شدن در آن مهمتر.
1-بحار،ج29،ص265 2،3- امام حسین،بحار،ج44،ص326 4-جام عبرت، سید حسین اسحاقی [ دوشنبه 88/10/14 ] [ 12:5 صبح ] [ میثم ]
|
درباره وبلاگ  میثم امام(ره) به ما آموخت «انتظار تنها در مبارزه است» و «بیداری اسلامی» که امام خامنه ای نویدش را داده اند و ما شاهدیم....*** ***باش تا صبح دولتت بدمد//کاین هنوز از نتایج سحر است***
|
