تمهیدات |
مقطعی در زندگی در حرکت زندگى، مقطع قرار دادن خیلى خوب است. اگر زندگى همین طور یکنواخت ادامه پیدا کند و انسان به مقاطع جدید نرسد، قاعدتاً به فکر نوسازى و نوآورى نخواهد افتاد. مقطع قرار دادن در حرکت عمر و مسیر عمر، یکى از فوائدش همین است که انسان میگوید خب، این سال کهنه شد، تمام شد، حالا شد سال نو؛ سال نو هم کار نو، فکر نو، همت نو و انگیزهى نو را قهراً با خودش همراه مىآورد؛ کارهاى گذشته و آیندهى جدید بودن مقطع این فایده را دارد که انسان این فرصت را پیدا میکند که به کارهاى گذشته و آیندهى خود فکر کند؛ یعنى بگوید خب، حالا این سالى که گذشت، ما این اشکالات را داشتیم؛ از این سال شروع کنیم درست کردن، اصلاح کردن. در همهى امور زندگى، این معنا مىآید. رابطهى اهم به نظر من اولىترین نقطهاى که انسان خوب است به فکر بیفتد، رابطهى خودش با خداست مقطع جدید تقرب به خدارا بشنوید خطاهاى خودتان را بنویسید، هر شب خودتان را محاسبه کنید انسان باید خود را محاسبه کند، بعد یکى یکى از انجام گناهان خود کم کند. ما به بعضى از گناهها عادت کردهایم - گاهى انسان پنج تا، شش تا، ده تا گناه را عادت کرده - همت کنیم اینها را یکى یکى کنار بگذاریم؛ این نقاط ضعف را یکى یکى کم کنیم. جنبهى ایجابى به نظر من اگر چنانچه شروع اهتمام از خودِ همین نماز باشد - چون نماز خیلى مهم است - این خیلى کارگشاست. انسان نماز را خوب بخواند، با توجه بخواند، حضور قلب داشته باشد. حضور قلب یعنى انسان از آنچه که میگوید و آنچه که در ذهنش میگذرد و بر زبانش جارى میشود، غافل نباشد؛ اینجور نباشد که نفهمد. مخاطبی داری! توجه دارد که یک مخاطبى دارد و دارد گوش میکند و دارد حرف میزند. در نماز هم همین جور باشد؛ فهرستی برای زندگی حضور قلب در نماز - یعنى توجه به اینکه داریم حرف میزنیم، مخاطبى داریم - شروع خوبى است؛ نماز اول وقت همین جور؛ نماز به جماعت همین جور؛ نوافل همین جور؛ این فهرست را میشود انسان ذره ذره در زندگىِ خودش وارد کند. بیانات امام خامنه ای در جمع برخی از شخصیتهای فرهنگی سیاسی [ سه شنبه 90/2/6 ] [ 12:50 عصر ] [ میثم ]
|