پیامبر رحمت صلی الله علیه و آله، لشگری را به جنگ فرستاد ، چون برگشتند فرمود:
«آفرین باد به گروهی که به جای آوردند جهاد کوچک را، و به جای ماند بر آنها جهاد بزرگ. گفته شد: ای پیغمبر خدا! چیست جهاد بزرگ؟ فرمود: جهاد نفس است»
تفکر کن در آیه شریفه که فرماید:
«و قطعا بسیاری از جنیان و آدمیان را برای دوزخ آفریدیم، چرا که آنان را دلهایی است که به آنها حقیقت را در نمیابد و دیدگانی دارند که به آنها آیات حق را نمیبینند و برایشان گوشهایی است که به آنها سخن حق را نمیشنود، آنان همانند دامها هستند،بلکه از آنان گمراه ترند. آنان بی خبرانند.» (اعراف،179)
«ببین علامت کسانی که برای جهنم خلق شده اند و نشانه جهنمیان، در تو هست؟
قلبی که از نور تدبر و تفقه و برگرداندن ظاهر دنیا را به باطن آن محروم باشد، با گوشت پاره که دل حیوانی را تشکیل میدهد فرقی ندارد. چشمی که جز صورت این عالم را نبیند و از نظر عبرت و حکمت کور باشد، و گوشی که جز اصوات این عالم را نشنود و از مواعظ الهیه منعزل(برکنار) باشد، و حکم و نصایح را نپذیرد، با چشم و گوش حیوانات ممتاز نیست(تفاوتی ندارد).
آنهایی که این سه خاصیت بزرگ انسانی را ندارند، حیوانات و چهارپایانی هستند به صورت انسان، بلکه آنها گمراه ترند از حیوان...» (شرح حدیث جنود عقل و جهل،ص109)
پی نوشتــــــــــــــــــ
حال که تفکر کردی و تامل، نگریستی که در شرایط «بدر و خیبریم»... اگر با چشم حیوانی دید بودی گفته بودی در شرایط «شعب ابی طالبیم» ببین که عزت از آن خداوند و رسول و مومنین است...
