|
تمهیدات 
|
قسمتی از نامه 28 نهج البلاغه جواب نامه معاویه که پس از جنگ جمل در سال 36 هجری نوشته شد؛ کار روزگار به جایی رسیده که حضرت امیر علیه السلام و معاویه -لعنت الله علیه- در برابر هم مقایسه می شوند. در سراسر این نامه مظلومیت امام به چشم می خورد. امام علیه السلام در انتهای نامه پس از افشای ادعای دروغین معاویه و فضایل بی هاشم در برابر رسوائی های بنی امیه، به مظلومیت خویش (ماجرای بیعت و ...) اشاره می کند و میفرماید: «... و گفته ای که مرا چونان شتر مهار کرده به سوی بیعت می کشاندند. سوگند به خدا خواستی نکوهش کنی، اما ستودی، خواستی رسوا سازی که خود را رسوا کرده ای، مسلمان را چه باک که مظلوم واقع شود، مادام که در دین خود تردید نداشته و در یقین خود شک نکند، این دلیل را آورده ام، حتی برای غیر تو که پند گیرند، و آن را کوتاه آوردم به مقداری که از خاطرم گذشت. ...» خیلی سخته باور کردن این مساله اما ... «... یا رسول الله با از دست دادن فاطمه صبرم کم شده و توانم از دست رفته است ... ای رسول خدا دخترت را سوال پیچ کن، و حالش را جویا شو» اللهم عجل فی فرج مولانا صاحب الزمان اللهم العن اول ظالم ظلم حق محمد و آل محمد و آخر تابع له علی ذلک [ دوشنبه 87/3/13 ] [ 10:37 عصر ] [ میثم ]
|
درباره وبلاگ  میثم امام(ره) به ما آموخت «انتظار تنها در مبارزه است» و «بیداری اسلامی» که امام خامنه ای نویدش را داده اند و ما شاهدیم....*** ***باش تا صبح دولتت بدمد//کاین هنوز از نتایج سحر است***
|
